خواب تاثیر قابل توجهی بر اختلالات عصبی دارد

مشکلات خواب یکی از علائم شایع بیماری ها و اختلالات عصبی مانند اختلال طیف اوتیسم (ASD)، بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون است. علاوه بر افزایش کیفیت زندگی، خواب کافی، برای داشتن مغزی سالم ضروری بوده و ممکن است احتمال ابتلا به اختلالات عصبی مختلف را کاهش دهد.

دکتر Frances E. Jensen، استاد مغز و اعصاب می گوید: فضای قرن بیست و یکم با خواب منظم و سالم دشمنی دارد. یک مشکل عصبی می تواند به دلیل نور مصنوعی، اضطراب شدید یا رسانه های اجتماعی بدتر شود.

وی افزود: “هر چیزی که بر مغز ما تاثیر می گذارد، می تواند بر خواب تاثیر گذاشته و بالعکس. مهم است که روی این موضوع تمرکز کنیم که چگونه می توانیم خواب را در هر سنی بهبود ببخشیم زیرا نه تنها شما را سالم نگه می دارد، بلکه می تواند یک زره عالی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های گوناگون باشد.”

مقاله مرتبط: خواب منظم باعث افزایش کارایی ذهن می شود

خواب توسط بیماری های عصبی مانند اختلال طیف اوتیسم (ASD)، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، زوال عقل فرونتومپورال، اختلال خواب REM، صرع و آسیب مغزی تروماتیک مختل می شود. با این حال، مکانیسم خاص در شرایط مختلف متفاوت است.

خواب آشفته ممکن است مسائل مربوط به بیماری خاص را بدتر کند. علاوه بر کمک به افرادی که اختلالات عصبی دارند، تمرکز بر خواب کافی ممکن است شانس ابتلا به این مشکلات را کاهش دهد.

داشتن یک الگوی منظم برای رفتن به رختخواب و بیدار شدن از خواب، اطمینان از تاریک بودن اتاق خواب و خاموش بودن همه چراغ ها و مطمئن شدن از راحت بودن رختخواب چند پیشنهادی است که توسط متخصصین مغز و اعصاب برای داشتن خوابی راحت ارائه شده است.

کودکان مبتلا به ASD برای رشد سالم مغز به خواب نیاز دارند

بر اساس اطلاعات ارائه شده در طول سمپوزیوم خواب، روال ها و تکنیک های ثابت می تواند به کودکان مبتلا به ASD کمک کند خواب بهتری داشته باشند. این موضوع می تواند عملکرد اجرایی، عملکرد در وظایف حافظه کاری و رفتار در طول روز را بهبود می بخشد و بنابراین آنها کمتر تحریک پذیر و تهاجمی هستند و در طول درمان دچار فروپاشی کمتری می شوند.

در مقایسه با 20 تا 30 درصد کودکان مبتلا به رشد عصبی، بیش از نیمی از کودکان و نوجوانان مبتلا به ASD مشکلات خواب جدی دارند. خواب لازم برای رشد سالم مغز جوان، از جمله حافظه، یادگیری، و رشد اجتماعی و عاطفی، به دلیل مشکلات به خواب رفتن، ماندن در خواب یا آپنه انسدادی خواب مختل می شود.

ASD همچنین می تواند با تحریک بی رویه مغز و تداخل در پردازش منظم ملاتونین مانع به خواب رفتن افراد شود. علاوه بر سایر مشکلات سلامت جسمی و روانی و دارو های تجویزی که بیماران مصرف می کنند، ژنتیک نیز ممکن است یک عامل باشد.

چندین مطالعه اولیه ارائه شده در کنفرانس نشان از آن دارند که کم خوابی اغلب احتمال ابتلای مغز به ناهنجاری‌ هایی شبیه به بیماری آلزایمر را افزایش می‌ دهد. خواب ناکافی باعث تسریع تغییرات در مغز می شود، مانند تجمع پروتئین تاو و پلاک های بتا آمیلوئید.

دکتر David Holtzman، مدیر علمی مرکز امید برای اختلالات عصبی می گوید: بخشی از دلیل اینکه خواب ضعیف ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد به تغییرات سلول های ایمنی در مغز به نام میکروگلیا مربوط می شود.

این سلول ها به عنوان یک هدف احتمالی برای درمان های جدید بیماری مورد بررسی قرار می گیرند. در حالی که محققان نمی دانند چرا بیماری آلزایمر خواب را مختل می کند، به نظر می رسد آسیب شناسی زمینه ای به چندین ناحیه مغز که بر استراحت حاکم است آسیب می رساند.

دکتر David Holtzman می افزاید: ثابت شده است افرادی که در اواخر دهه 40 زندگی خود که از نظر شناختی سالم بوده و به طور نامنظم (برخی شب ها کم و برخی شب ها زیاد) می خوابند، سریعتر از افرادی که محدوده خواب متوسطی دارند دچار کاهش شناخت و ضعف حافظه می شوند.

این امر نشان می دهد که برای هر فرد یک محدوده خواب بهینه وجود دارد که با عملکرد بهتر در طول زمان همراه است.

منابع

1- Exploring Sleep Disturbances in CNS Disorders

2- The relationship between autism spectrum disorder and sleep

ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام