ممکن است زمان آن رسیده باشد که دیگر از ظروف پلاستیکی و کیسه های پلاستیکی برای نگهداری مواد غذایی خود استفاده نکنید. تحقیقات جدید نشان می دهد که بسته بندی های پلاستیکی که برای نگهداری مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند، ترکیبی از مواد شیمیایی بالقوه مضر را مستقیماً به غذای شما انتقال می دهند.
در واقع، محققان نروژی می گویند که نزدیک به 10,000 ماده شیمیایی مختلف را در یک محصول غذایی بسته بندی شده با مواد پلاستیکی کشف کرده اند!
در این مطالعه که توسط محققان دانشگاه علم و فناوری نروژ در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است، 36 ماده غذایی بسته بندی شده در ظروف پلاستیکی مختلف از کشور های آلمان، نروژ، کره جنوبی، بریتانیا و ایالات متحده را مورد آزمایش قرار گرفتند.
این یافته ها نگران کننده بودند زیرا تقریباً همه اقلام حاوی موادی بودند که با هورمون ها و متابولیسم بدن تداخل داشتند.
کشف مواد شیمایی خطرناک در ظروف پلاستیکی نگه دارنده مواد غذایی
محققان از یک رویکرد دو طرفه برای کشف اینکه چه مواد شیمیایی از پلاستیک ها به مواد غذایی انتقال پیدا می کنند، استفاده نمودند. آنها ابتدا تمام مواد شیمیایی را با استفاده از متانول از هر محصول پلاستیکی استخراج کردند.
سپس، محققان این ترکیبات شیمیایی را از طریق آزمایش های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادند تا ببینند آیا گیرنده های انسانی خاصی که در تنظیم هورمون ها و متابولیسم ما دخیل هستند را فعال کرده و یا مسدود می سازند.
این گیرنده ها شامل گیرنده های استروژن، تستوسترون و تنظیم کننده های کلیدی متابولیک مانند گیرنده های فعال کننده تکثیر پروکسی زوم ها و گیرنده پرگنان X بودند.
نتایج به دست آمده شگفت انگیز بود! تیم تحقیقاتی دریافتند که 33 محصول از 36 محصول پلاستیکی حاوی مواد شیمیایی هستند که گیرنده پرگنان X را فعال می کند که در سم زدایی مواد خارجی نقش داشته و در تنظیم قند خون و متابولیسم چربی نیز موثر است.
بیست و سه محصول حاوی مواد شیمیایی گیرنده های فعال کننده تکثیر پروکسی زوم ها بودند که به عنوان “تنظیم کننده اصلی” رشد سلول های چربی در نظر گرفته می شود.
مواد شیمیایی مسدود کننده گیرنده های تستوسترون در 14 محصول یافت شد، در حالی که مواد شیمیایی تقلید کننده استروژن در 18 محصول یافت شد.
Martin Wagner، یکی از نویسندگان این مطالعه و استاد بخش زیست شناسی NTNU، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “ما 9936 ماده شیمیایی مختلف را در یک محصول غذایی که از ظروف پلاستیکی به عنوان بسته بندی خود استفاده می کرد را کشف نمودیم.”
آنچه که به ویژه نگران کننده است، این است که قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی مختل کننده هورمون با طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از جمله چاقی، دیابت، کاهش باروری و برخی سرطان ها در ارتباط است. کودکان به خصوص در برابر این اثرات آسیب پذیر هستند.
متأسفانه، محققان به طور کامل نمی دانند که این مواد شیمیایی مشکل ساز دقیقاً چه هستند. دانشمندان از طیف سنجی جرمی با وضوح بالا برای شناسایی ترکیبات شیمیایی خاص در پلاستیک استفاده کردند.
با این حال، این کار کمی مانند جستجوی سوزن در انبار کاه است. یک کالای پلاستیکی می تواند حاوی هزاران ماده شیمیایی مختلف باشد که بسیاری از آنها ناشناخته بوده و یا به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته اند.
برخی از مظنونان معمولی مانند بیسفنول آ (BPA) و فتالات ها ظاهر شدند. اینها مختل کننده های هورمونی شناخته شده ای هستند که قبلاً استفاده از آنها در محصولات خاصی مانند شیشه شیر کودک ممنوع (محدود) شده است.
با این حال، این مطالعه نشان می دهد که حتی پلاستیک های بدون BPA حاوی سایر مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز هستند که هنوز شناسایی نشده اند.
Martin Wagner خاطرنشان کرد: “ما 11 ترکیب شیمیایی را از محصولات پلاستیکی شناسایی کردیم که بر گیرنده های سیگنال تأثیر می گذارد.”
محققین الگو های جالبی را پیدا کردند. پلاستیک های ساخته شده از PVC، PUR و LDPE به طور کلی در مقایسه با پلاستیک های PET و HDPE، موجب نشت میزان بیشتری از مواد شیمیایی سمی می شوند. پلاستیک های رنگی و چاپ شده نیز بدتر از پلاستیک های ساده هستند. همچنین غذا های چرب، روغنی یا اسیدی در مقایسه با غذا های خشک بیشتر مستعد مکیدن مواد شیمیایی از بسته بندی پلاستیکی خود هستند.
به طور کلی، نتایج به یک مشکل بسیار گسترده تر اشاره می کند: استفاده از هزاران ماده شیمیایی ناشناخته در پلاستیک ها، که می توانند به مواد غذایی انتقال پیدا کنند.
از آنجایی که ما حتی هویت بسیاری از این مواد شیمیایی را نمی دانیم، آنها تحت نظارت نیستند، و هیچ الزامی برای تولیدکنندگان برای آزمایش سم شناسی یا اثرات طولانی مدت آنها بر سلامتی وجود ندارد.
محققان می گویند یافته های آنها بر نیاز فوری به بازنگری در نحوه تولید پلاستیک تاکید می کند. به‌جای رویکرد فعلی ساخت یک «کوکتل شیمیایی»، حرکت به سمت طرح های ساده تر با مواد کمتر و به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته شده، کمک زیادی به بهبود ایمنی بسته بندی مواد غذایی می کند.
این یافته ها و یافته های قبلی نشان می دهد که پلاستیک ما را در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می دهد. Martin Wagner می‌گوید: یافته های ما از این نظریه حمایت می‌کنند که ما باید پلاستیک را دوباره طراحی کنیم تا آنها را ایمن تر سازیم.
همچنین بخوانید >> بطری آب معدنی 100 برابر بیشتر از آنچه تصور می شد حاوی ذرات پلاستیکی است
در این بین، مصرف کننده چه کاری می تواند انجام دهد؟
در حالی که اجتناب از بسته بندی مواد غذایی به طور کلی غیرممکن است، محققان چند نکته را پیشنهاد می کنند:
- انتقال مواد غذایی از ظروف پلاستیکی به ظروف نگه دارنده شیشه ای یا فولاد ضد زنگ.
- به ویژه هنگام گرم کردن مجدد مواد غذایی از قرار دادن غذای داغ در پلاستیک خودداری کنید.
- هنگام خرید کالاهای بسته بندی شده، غذا های خشک را به جای غذا های چرب/روغنی انتخاب نمایید.
- اولویت دادن به غذا های تازه و بسته بندی نشده نیز راه خوبی برای کاهش قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی است.
ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام