هنگامی که تبلیغات محصولات مراقبتی و آرایشی بهداشتی را مشاهده می کنید، احتمالاً ده ها محصول را می بینید که قول می دهند پوست شما را نرم تر کنند، باعث می شوند بوی بهتری داشته باشید، مژه هایتان را بلندتر کنند، چین و چروک را کاهش دهید، موهای مجعدتان را صاف کنید یا حتی رنگ لب، مو یا پوستتان را به طور موقت تغییر دهید.
چیزی که بسیاری از مردم متوجه نمی شوند این است که بسیاری از این وعده ها مبتنی بر مواد شیمیایی هستند که می توانند برای سلامتی شما نیز خطرناک باشند، از جمله مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز که می توانند در باروری و تولید مثل، رشد جنین و رشد نوزاد اختلال ایجاد کنند.
این موضوع یک نگرانی بزرگ است، زیرا این محصولات به شدت برای زنان جوان آن هم در سال هایی که ممکن است به تشکیل خانواده فکر کنند، به بازار عرضه می شوند.
مطالعات اخیر نشان داده است که زنان جوان (سنین 18 تا 30 سال) از محصولات آرایشی بسیار بیشتری نسبت به سایر گروه ها استفاده می کنند. علاوه بر این، بسیاری از این زنان جوان از خطرات سلامتی ناشی از استفاده مکرر از محصولات محبوب حاوی آلاینده های نگران کننده ناآگاه هستند. ضمن اینکه یافتن جایگزین های کم خطر تر اغلب به معنای پرداخت پول بیشتر است.
Leslie Hart، دانشیار بهداشت عمومی کالج چارلستون و نویسنده این مقاله در این باره می گوید: من به عنوان یک اپیدمیولوژیست که در نبردهای باروری خود شرکت کرده ام، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز موجود در محصولات روزمره مانند لوازم آرایشی، شامپو، لوسیون و پلاستیک را مطالعه می کنم و در زمینه افزایش آگاهی در مورد خطرات سلامتی برای جوانان و تشویق استفاده محتاطانه از محصولات آرایشی کار های بسیار زیادی انجام داده ام.
کنترل نشده و دارای خطرات احتمالی
به گفته سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، اصطلاح “آرایشی” می تواند شامل دئودورانت ها، عطر ها، لوسیون ها، لاک ناخن، شامپو ها و سایر محصولات مو و همچنین آرایش چشم، لب و صورت باشد.
دانستن این نکته مهم است، زیرا مگر در مواردی که این محصولات برای درمان بیماری هایی مانند شوره سر یا تعریق استفاده شوند، مانند سایر دارو ها تحت نظارت FDA قرار نمی گیرند. این امر باعث می شود تا شرکت های آرایشی و بهداشتی خودشان در مورد نحوه ابراز ایمنی محصولاتشان تصمیم گیری نمایند.
محصولات مراقبت شخصی حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی هستند که تولید کنندگان برای اهدافی خاص آنها را به محصولاتشان اضافه می کنند، از جمله برخی که می توانند در عملکرد طبیعی سیستم غدد درون ریز اختلال ایجاد کنند یا به طور کل آن را مختل سازند. به عنوان مثال، آنها معمولا فیلترهای UV مانند اکسی بنزون را برای محافظت از پوست در برابر آسیب های خورشید، فتالات ها برای تقویت عطر، پارابن ها و تریکلوزان به دلیل خواص ضد میکروبی و مواد پر و پلی فلوروآلکیل یا PFAS را برای افزایش دوام به محصولات اضافه می کنند.
مواد شیمیایی اغلب در محصولات آرایشی و بهداشتی دارای استفاده روزانه یافت می شوند:
مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز موجود در برخی محصولات آرایشی-بهداشتی:
- مایع شستشوی دست: پارابن، فتالات و تریکلوزان
- بالم لب: فتالات
- دئودورانت: فتالات
- پاک کننده صورت: پارابن و فتالات
- لوسیون صورت: پارابن و فتالات
- لوسیون بدن: پارابن، فتالات و اکسی بنزون
- محصولات شستشوی بدن: فتالات
- ریمل: پارابن
- شامپو: پارابن و فتالات
- نرم کننده: پارابن و فتالات
با این حال، همه این مواد شیمیایی در همه محصولات وجود ندارند، بنابراین فهمیدن چگونگی جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آنها می تواند کاری پیچیده باشد. به عنوان مثال، در یک بررسی که در سال 2021 از مطالعات مربوط به شناسایی مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز در محصولات آرایشی و بهداشتی روزانه انجام گرفت، فتالات ها در عطرها، ژل های دوش، شامپو و لاک ناخن وجود داشتند. پارابن ها در لوسیون ها، کرم ها، شامپو ها، شوینده های بدن، پاک کننده های صورت و رژ لب شناسایی شدند. تریکلوزان در خمیر دندان، صابون و سایر پاک کننده ها کشف شد. فیلتر های UV نیز در کرم های ضد آفتاب، لوسیون ها، خمیر دندان و رژ لب وجود داشتند.
بسیاری از این مواد شیمیایی می توانند به یکباره در محصولات وجود داشته باشند و مصرف کنندگان را در معرض خطر قرار گرفتن در معرض چندین ماده شیمیایی به طور همزمان و گاها بدون هشدار قرار دهند، زیرا برچسب های روی محصولات همیشه مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز را در میان مواد تشکیل دهنده آنها ذکر نمی کنند.
چرا مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایشی برای سلامتی خطرناک هستند؟
همانطور که محصولات آرایشی را روی پوست خود می مالید، بوی آنها را استشمام می کنید، از آنها برای مسواک زدن دندان های خود و یا روی لب هایتان استفاده می کنید، مواد شیمیایی موجود در آنها می توانند در سراسر بدن شما حرکت کرده و سیستم غدد درون ریز، عصبی و قلبی عروقی شما را هدف قرار دهند.
هنگامی که این مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز مانند فتالات ها، پارابن ها، تریکلوزان و PFAS به بدن وارد می شوند، می توانند هورمون های تولید شده طبیعی را تقلید کنند (بدن را فریب داده و خود را به جای هورمون های اصلی جا می زنند) یا گیرنده های هورمونی را مسدود کنند. وجود آنها می تواند منجر به تولید، ترشح یا انتقال غیر طبیعی هورمون در سراسر بدن شود.
این تغییرات هورمونی می تواند منجر به مشکلات تولید مثلی از جمله کیفیت ضعیف اسپرم، سقط جنین و اندومتریوز شود. آنها همچنین می توانند منجر به اختلال تیروئید و رشد و تکامل غیرطبیعی گردند.
شرایط عصبی مانند اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، اختلال شناختی و افسردگی نیز با مواد شیمیایی اضافه شده به محصولات آرایشی در ارتباط اند. بنابراین مشکلات قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و بیماری های عروق کرونر قلب نیز به وجود خواهند آمد.
اندازه گیری دقیق میزان خطر اغلب کاری دشوار است و تا حدی به میزان قرار گرفتن در معرض، نوع ماده شیمیایی و نحوه تعامل آن با سیستم غدد درون ریز بستگی دارد. یک مطالعه روی زنان 18 تا 44 ساله در یوتا و کالیفرنیا نشان داد که افزایش قرار گرفتن در معرض یک فتالات معمولی با دو برابر احتمال ابتلا به اندومتریوز مرتبط است که می تواند دردناک باشد و در بارداری تداخل ایجاد کند. در یک متاآنالیز که در آن زنان بارداری که در محل کار خود در معرض مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز قرار داشتند مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند، محققان 25 درصد افزایش احتمال تولد نوزاد با وزن کم را زمانی که مادران در معرض بیش از یک نوع ماده شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز قرار داشتند را محاسبه کردند.
آمار استفاده از محصولات بهداشتی دارای مواد شیمیایی خطرناک
مطالعه ما بر روی زنان در سنین دانشگاهی نشان داد که به طور متوسط، زنان جوان روزانه از هشت محصول مختلف مراقبت شخصی استفاده می کنند که می تواند حاوی مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز باشد، اما برخی گزارش می دهند که تعداد آنها به 17 عدد نیز می رسد. این موضوع نگران کننده است، زیرا تعداد محصولاتی که مردم استفاده می کنند با قرار گرفتن در معرض بیشتر مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز رابطه مستقیم دارد.
علاوه بر این، 80 درصد از زنانی که مورد بررسی قرار گرفتند نمی دانستند که آیا محصولات آرایشی آنها حاوی مواد شیمیایی مضر هست یا نه.
مطالعات نشان داده است که دختران نوجوانی که از کرم پودر، رژگونه و ریمل استفاده می‌کردند، به طور قابل توجهی بیشتر از سایرین در معرض فتالات ها و سایر مواد شیمیایی مضر قرار داشتند. در یکی از مطالعات کشف شد که وقتی دختران نوجوان استفاده از محصولات حاوی مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز را متوقف کردند، غلظت ادرار آنها تا 45 درصد کاهش پیدا کرد.
مقاله مرتبط: حدود 68 درصد از تزریقات زیبایی توسط پزشکان انجام نمی شود
ممنوعیت مواد شیمیایی خطرناک در برخی مناطق
سیاست های تنظیم قوانین در این حوزه تا کنون بسیار ناکارآمد و سطحی بوده اند اما خوشبختانه این قوانین در حال تغییر اند.
ایالت واشنگتن آمریکا اخیرا قانونی را تصویب کرده است که PFAS، سرب، فتالات، فرمالدئید و سایر مواد شیمیایی مضر را از سال 2025 ممنوع می کند و انگیزه های جدیدی برای شرکت ها ایجاد می کند تا محصولات ایمن تر تولید کنند. در نیویورک نیز جیوه، نوروتوکسینی که می تواند به عنوان روشن کننده پوست استفاده شود، از تاریخ 1 ژوئن 2023 ممنوع اعلام گردید. ایالت های کالیفرنیا، مینه سوتا و مین نیز محدودیت های گسترده ای برای افزودنی های شیمیایی در لوازم آرایشی وضع کرده اند.
در حالی که بسیاری از شرکت های آرایشی و بهداشتی محصولات جایگزینی را بدون مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز ارائه می کنند، اما این محصولات گران تر بوده که این موضوع می تواند محصولات ایمن تر را از دسترس جوانان و عموم مردم دور کند. به اعتقاد نویسنده این مقاله، ممنوعیت استفاده از مواد شیمیایی مضر در محصولات آرایشی در سطوح ملی، عادلانه ترین راه برای کاهش ارتباط همه مردم با این مواد شیمیایی مضر خواهد بود.
منابع
1- The ugly side of beauty: Chemicals in cosmetics
ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام