محققان هشدار می دهند که یک بطری آب معدنی می تواند حاوی هزاران ذرات پلاستیکی میکروسکوپی باشد که به طور بالقوه خطرات جدی برای سلامتی مصرف کنندگان را به همراه دارد.
دانشمندان دانشگاه کلمبیا هشدار می دهند که این نانو پلاستیک ها که در نتیجه شکستن پلاستیک ها به قطعات کوچک تر تشکیل می شوند، می توانند به اندام های حیاتی نفوذ کنند. اندازه کوچک آنها که روزانه توسط مردم در سراسر جهان مصرف می شود به آنها اجازه می دهد تا به بدن ما نفوذ کرده و به جریان خون و حتی سلول ها برسند.
نانوپلاستیک ها می توانند از طریق ریه یا روده وارد بدن ما شوند و سپس به اندام های مختلف از جمله قلب و مغز نفوذ پیدا کنند.
این مساله نگران کننده است، چرا که آنها همچنین می‌توانند از جفت عبور کرده و جنین را تحت تاثیر خود قرار دهند.
این نگرانی تیمی از محققان را به بررسی بیشتر واداشت. دانشمندان در مطالعه خود سه برند محبوب بطری آب در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کردند.
آنها از لیزرهای پیشرفته برای تشخیص ذرات پلاستیکی به کوچکی 100 نانومتر استفاده نمودند (برای درک این اندازه، باید بگوییم که عرض یک موی انسان حدود 100000 نانومتر است).
یافته‌های آنها به طور متوسط ۲۴۰ هزار ذره پلاستیکی ریز در هر لیتر آب بطری‌شده را نشان می دهد که ۱۰۰ برابر بیشتر از تخمین‌های قبلی است. از این تعداد، 90 درصد نانوپلاستیک و 10 درصد میکروپلاستیک بودند.
نانوپلاستیک‌هایی که معمولاً یافت می‌شوند شامل پلی اتیلن ترفتالات (PET)، یک ماده معمولی مورد استفاده در ساخت بطری‌های آب، و پلی آمید هستند که احتمالاً از فیلترهای پلاستیکی مورد استفاده در تصفیه آب نشات می‌گیرند.
قبلاً این یک بحث ناشناخته ومبهم بود. Beizhan Yan، یکی از نویسندگان این مطالعه، شیمیدان محیط زیست در رصدخانه زمین لامونت-دوهرتی دانشگاه کلمبیا، در یک بیانیه رسانه ای می‌گوید: مطالعات سم شناسی فقط حدس می‌زنند که چه چیزی در آنجا وجود دارد. این امر پنجره‌ای را باز می‌کند که می‌توانیم به دنیایی دیگر نگاه کنیم که قبلاً در معرض دید ما نبوده است
همچنین بخوانید >> قرار دادن مواد پلاستیکی در مایکروفر باعث انتشار میلیارد ها ماده شیمیایی می شود
پلاستیک‌های دیگر شناسایی شده شامل پلی استایرن، پلی وینیل کلرید و پلی متیل متاکریلات بودند که همگی در فرآیندهای مختلف صنعتی استفاده می‌شدند. این پلاستیک‌های شناسایی شده تنها حدود 10 درصد از کل نانوذرات موجود در نمونه‌ها را تشکیل می‌دهند و ترکیب 90 درصد باقی‌مانده را ناشناخته می‌گذارند.
بیشتر پلاستیک‌ها به مواد بی‌ضرر تجزیه نمی‌شوند. درعوض، آنها به طور مداوم به ذرات کوچکتر با همان ترکیب شیمیایی تجزیه می گردند.
این تقسیم‌بندی مداوم، تعیین تعداد دقیق نانوپلاستیک‌ها در هر محیط معین را چالش‌برانگیز می‌کند. هدف تیم تحقیقاتی دانشگاه کلمبیا این است که از یافته‌های خود برای کشف وجود نانوپلاستیک‌ها در مناطق دیگر مانند آب لوله کشی و فاضلاب حاصل از لباس‌های شسته‌شده استفاده کند چراکه نشان داده شده است که در هر بار شستن لباس ها، میلیون‌ها ذره آلوده و پلاستیکی وجود دارد.
همچنین بخوانید >> ماده سمی آرسنیک در آب آشامیدنی چگونه باعث سرطان می شود؟
این مطالعه زمانی پدیدار می شود که تولید جهانی پلاستیک، به میزان 400 میلیون تن در سال، همچنان بر محیط زیست تأثیر می گذارد. سالانه بیش از 30 میلیون تن پلاستیک در آب‌ها و خشکی دور ریخته می‌شود.
از آنجایی که مواد مصنوعی حاصل شده از کار های گوناگون مانند لباس‌شستن باعث می‌شود تا ذرات پلاستیکی در طی استفاده از بین روند و دور ریخته شوند، به همین جهت کارشناسان به دنبال ارزیابی اثرات بالقوه سلامتی آنها بر روی انسان خواهند بود.
این اندازه ذرات نیست که مهم است، بلکه تعداد آنهاست که از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا هر چه ذرات آلوده کوچکتر باشند، راحت‌تر می‌توانند به درون بدن و اندام های ما نفوذ کنند.
این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام