ماست معمولاً می تواند به درمان اسهال (Diarrhea) کمک کند. با این حال، اگر عدم تحمل لاکتوز داشته یا به آن حساسیت دارید، مصرف ماست یا دیگر لبنیات، ممکن است باعث بدتر شدن اسهال شود.
اگر اسهال دارید و می خواهید ماست را به عنوان یک درمان خانگی امتحان کنید، نوعی از ماست را انتخاب کنید که حاوی پروبیوتیک بوده و دارای قند کمتری باشد.
این مقاله، ماست و تاثیر آن بر علائم اسهال را مورد بحث قرار می دهد، از جمله اینکه چه نوع ماستی برای درمان اسهال مناسب است، از چه چیزهایی باید اجتناب کرد و چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد.
آیا ماست واقعا به درمان سهال کمک می کند؟
برخی افراد اینگونه استدلال می کنند که ماست می تواند به کاهش علائم اسهال کمک کند، در حالی که برخی دیگر بر این باورند که مصرف ماست می تواند باعث بدتر شدن اسهال شود. اگر فردی نسبت به لاکتوز حساسیت داشته باشد یا قادر به تحملش نباشد، مطمئناً مورد دوم صحیح است.
علائم عدم تحمل لاکتوز شامل نفخ، اسهال، درد شکم و حالت تهوع است. اگر به لاکتوز حساس هستید یا عدم تحمل لاکتوز دارید، ماست ممکن است منجر به بدتر شدن و شدید تر شدن علائم اسهال شما بشود.
در صورتی که دارای هر یک از موارد ذکر شده هستید، بهتر است از خوردن ماست و سایر محصولات لبنی خودداری کنید، به خصوص اگر دچار اسهال و سایر مشکلات مربوط به دستگاه گوارش (GI) هستید.
از سوی دیگر، اینگونه تصور می شود که باکتری های مفید (پروبیوتیک‌ها) موجود در ماست، دلیل اصلی توانایی آن در کمک به کاهش علائم اسهال است. تحقیقات نشان می دهد که ماست حاوی پروبیوتیک های زنده، ممکن است به درمان و کاهش علائم انواع خاصی از اسهال کمک کند.
همچنین بخوانید >> باتر میلک چیست و چه خواصی دارد؟
ماست های حاوی پروبیوتیک می توانند باعث درمان اسهال شوند
ماست از طریق فرآیند تخمیر باکتریایی شیر ایجاد می شود. کشت‌های خاصی از باکتری‌ها به شیر اضافه می‌شود، که سپس به تبدیل قندهای شیر (لاکتوز) به اسید لاکتیک کمک می‌کند. این به غلیظ شدن ماست کمک می کند. با این حال، همه ماست ها برابر نیستند.
ماست از طریق فرآیند تخمیر باکتریایی شیر به وجود می آید. کشت های خاصی از باکتری ها به شیر اضافه می شود که در نهایت به فرآیند تبدیل شدن قند های شیر (لاکتوز) به اسید لاکتیک کمک می کند. این امر باعث غلیظ شدن ماست می شود. اگر چه همه ی ماست ها در این زمینه با یکدیگر برابر نیستند.
کشت های اولیه باکتری ها پروبیوتیک محسوب نمی شوند، به این معنی که آنها همیشه زنده نمی مانند و رشد نمی کنند تا اثرات مفیدی در روده شما داشته باشند. برای اینکه این باکتری به عنوان یک پروبیوتیک در نظر گرفته شود، باید زنده باشد و بتواند فواید سلامتی را فراهم کند.
در اینجا خوب است بدانیم که اصلا پروبیوتیک ها چه هستند؟ پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده یا «باکتری های خوب» هستند که می توانند مزایای سلامتی مانند کمک به تعادل و مبارزه با باکتری های مضر در سیستم گوارشی شما را فراهم کنند. آنها به طور طبیعی در غذا های تخمیر شده وجود دارند. آنها به برخی از محصولات غذایی دیگر اضافه می شوند و به عنوان مکمل های غذایی در دسترس هستند.
بسته به نوع اسهال شما، گونه های خاصی از پروبیوتیک ها ممکن است به کاهش علائم شما کمک کنند.
پروبیوتیک ها ممکن است به کاهش اسهال حاد ناشی از باکتری ها و همچنین اسهال مرتبط با کلستریدیویدیس دیفیسیل کمک کنند، به خصوص اگر در اولین نشانه های ایجاد علائم مصرف شوند. پروبیوتیک ها همچنین ممکن است به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک ها استفاده شوند. این موضوع ممکن است به کاهش علائم اسهال تا مدت زمان یک روز کمک کند.
همچنین بخوانید >> 5 ماده غذایی که باعث تقویت و افزایش سلامت روده شما می شوند
نوع ماست مهم است، پس ماست مناسبی را انتخاب کنید
متخصصان دریافته اند که گونه های خاصی از باکتری های پروبیوتیک در درمان یا پیشگیری از اسهال، بهتر از سایرین عمل می کنند. در ادامه فهرستی از بهترین نوع آنها آورده شده است:
- بیفیدوباکتریوم بیفیدوم
- بیفیدوباکتریوم لاکتیس
- لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
- لاکتوباسیلوس رویتر
- لاکتوباسیلوس رامنوسوس
- ساکارومایسس بولاردی
متأسفانه، بسیاری از تولیدکنندگان ماست، نوع باکتری هایی که استفاده می کنند و میزان CFU در هر وعده را مشخص نکرده و بر روی بسته بندی محصول خود ذکر نمی کنند. این امر تشخیص ماست مناسب برای درمان اسهال را دشوار می کند.
با این حال، برخی از برند ها اعلام می کنند که محصول آنها “حاوی باکتری زنده و فعال” است. اطمینان حاصل کنید که ماستی که خریداری می کنید این عبارت را روی بسته بندی خود داشته باشد.
هنگامی که به دنبال یک ماست مناسب و حاوی پروبیوتیک برای اسهال هستید، به دنبال یکی از موارد زیر باشید:
- حاوی باکتری های زنده و فعال باشد
- در هر وعده 10 گرم یا کمتر شکر داشته باشد
- بدون لاکتوز باشد ( اگر به لاکتوز حساسیت دارید)
همچنین بخوانید >> بررسی تاثیر شیر و لبنیات بر رفلاکس اسید معده
در صورت ابتلا به اسهال، در چه مواقعی نباید ماست بخورید؟
از مصرف ماست هایی که قند بالایی دارند خودداری کنید زیرا قند زیاد ممکن است علائم اسهال را بدتر کند. سعی کنید ماستی را پیدا کنید که در هر وعده حاوی 10 گرم شکر یا کمتر باشد.
اگر دچار عدم تحمل لاکتوز هستید یا متوجه شدید که ماست پروبیوتیک لبنیات سنتی اسهال شما را بدتر می کند، یک جایگزین بدون لبنیات را امتحان کنید. چندین ماست بدون لبنیات وجود دارند که حاوی پروبیوتیک نیز هستند.
همچنین خوب است بدانید که: معمولاً در صورت ابتلا به اسهال می توانید از یک رژیم غذایی طبیعی و سالم پیروی کنید. در بیشتر موارد، تحقیقات نشان داده است که محدود کردن رژیم غذایی به درمان اسهال کمک نمی کند. برای جلوگیری از کم آبی بدن حتما آب و مایعات فراوان بنوشید.
همچنین بخوانید >> روتاویروس چیست؟ بررسی علل، علائم و راه های درمان
چه زمانی باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید؟
اسهال شدید یا کوتاه مدت معمولاً بین مدت زمان یک تا دو روز طول کشیده و خود به خود از بین می رود اما اسهال مداوم و طولانی، بین دو تا چهار هفته طول می کشد.
اگر به اسهال مزمن و مداوم مبتلا شده اید، نباید آن را نادیده بگیرید، به خصوص اگر پس از امتحان ماست و سایر درمان های خانگی همچنان علائم را تجربه می کنید.
اگر اسهال شدید، اسهالی که سه روز یا بیشتر طول می کشد یا علائم کم آبی بدن (از دست دادن مایعات) را دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید، این علائم عبارت اند از:
- درد شدید شکم
- خستگی
- مدفوع خونی یا سیاه
- تب 102 فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) یا بالاتر
- ادرار کم یا بدون ادرار
- ادرار تیره یا کهربایی رنگ
- تشنگی شدید
- خشکی دهان و پوست
- چشم ها یا گونه های فرورفته