گفتگو و اختلاف نظر درباره اینکه آیا تشعشعات منتشر شده از گوشی های هوشمند می توانند باعث سرطان مغز شوند، سال ها است که ادامه دارد، اگرچه تحقیقات هنوز ارتباط محکمی بین این دو را ثابت نکرده است.
یک مطالعه جدید توسط کشور تایوان که هدفش پیدا کردن پاسخی برای این سوال بحث برانگیز بوده، به تازگی منتشر گردیده است. این مطالعه مبتنی بر جمعیت، تاثیر استفاده از گوشی های هوشمند در یک دوره 20 ساله بر بروز و میزان مرگ و میر سرطان های بدخیم مغز شرکت کنندگان را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است.
با تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از شرکت کنندگان، محققان یک ارتباط مثبت، اما در نهایت ضعیف و نه چندان چشمگیر را بین استفاده از گوشی های هوشمند و افزایش خطر ابتلا به سرطان مغز پیدا کردند.
دکتر Shabbir Syed Abdul، استاد هوش مصنوعی و سلامت دیجیتال و یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: به نظر می رسد ارتباط محدودی بین استفاده از تلفن همراه و MNB (نئوپلاسم بدخیم مغز) و مرگ و میر وجود داشته باشد. با این حال، بسیار مهم است که بدانیم در این مرحله نمی توان نتیجه گیری قطعی کرد.
در حالی که این مطالعه بینش های ارزشمندی را ارائه می کند، اما پاسخ مشخصی به سؤال موجود نمی دهد. این مطالعه تنها نشان از آن دارد که همزمان با افزایش عمده استفاده از گوشی های هوشمند بین سال های 2000 تا 2019، بروز سرطان مغز و مرگ و میر نیز اندکی افزایش یافته است.
اطلاعات موجود در مورد این موضوع نیز به همین اندازه متناقض است. در سال 2011، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) تشعشعات الکترومغناطیسی غیریونیزه کننده فرکانس رادیویی را به عنوان “احتمالا سرطان زا برای انسان” طبقه بندی کرد. در حالی که دستورالعمل های سال 2020 که توسط کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر تشعشعات غیریونیزان (ICNIRP) تهیه و منتشر گردیده است، نشان می دهد که: «اکثریت مطالعات عدم وجود اثرات سرطان زا در انواع مدل های حیوانی را گزارش کرده‌اند».
یک مطالعه انجام شده در سال 2010 که به بررسی روند های بروز سرطان مغز در رابطه با استفاده از تلفن همراه در ایالات متحده پرداخت، نشان داد که داده های بروز این دیدگاه را که استفاده از تلفن همراه باعث سرطان مغز می شود، پشتیبانی نمی کند. مطالعات انجام شده در سال 2020 شواهدی را نشان داد که استفاده از تلفن همراه را با افزایش خطر تومور مرتبط می دانست.
با این حال، ریسک نا مشخص به معنای عدم وجود ریسک نیست. در ادامه این مقاله، معلوم می شود که چرا بررسی این موضوع بسیار دشوار بوده است و نیز چه کارهایی را می توانید انجام دهید تا مغز خود را تا حد امکان ایمن نگه دارید.
مقاله مرتبط >> 5 عادتی که به سلامت مغز شما آسیب می رسانند
چالش های اندازه گیری تاثیر گوشی های هوشمند
دکتر Tara Morrison متخصص مغز و اعصاب در شبکه بهداشت لیهی (LVHN) می گوید: دلیلی وجود دارد که به نظر می رسد علم نمی تواند پاسخی قطعی در مورد ارتباط بین استفاده از گوشی های هوشمند و سرطان مغز پیدا کند. با توجه به اینکه چقدر نحوه استفاده از تلفن ها و مکانیزم خود گوشی ها تاکنون تغییر کرده و به صورت مدام نیز در حال تغییر است، اندازه گیری تأثیر گوشی ها بر سلامتی ما در یک دوره زمانی طولانی، کاری بسیار دشوار است.
وی ادامه داد: «تلفن های همراهی که امروز در اختیار داریم با تلفن های که اوایل دهه 2000 میلادی وجود داشتند، بسیار متفاوت اند، البته نیازی نیست که به آجر! های دهه 1990 اشاره کنیم. مطمئن نیستم که بتوانیم ارتباط بین این دو را به درستی بسنجیم.»
ناگفته نماند زمانی که این تومور ها بعد از قرار گرفتن در معرض تشعشعات ایجاد می شوند به طور متوسط 10 تا 15 سال طول می کشد. با توجه به اینکه تلفن ها دائماً در حال تغییر هستند، محققان تلاش می کنند تا چیزی را که سال ها پیش «علت و عامل» بوده است را اندازه گیری کنند، که همین موضوع روند کار را با چالش هایی رو به رو کرده است. این در حالی است که این فرض را ایجاد می شود که بین این دو موضوع، علیت وجود دارد و نه فقط یک همبستگی.
دکتر Shabbir Syed Abdul خاطر نشان می کند: توجه به این نکته حائز اهمیت است که به دلیل ماهیت دائماً در حال تغییر و تحول فناوری، مطالعه اثرات بلند مدت، چالش برانگیز است. بنابراین، تحقیقات در این زمینه ادامه داشته و مطالعات آینده برای اصلاح درک ما از ارتباط بالقوه بین استفاده از تلفن همراه و نتایج سلامتی انجام خواهد شد.
وقتی به طور خاص صحبت از این مطالعه به میان می آید، دکتر Tara Morrison می گوید که داده ها در میان گروه های متعدد متناقض بوده و در همه آنها محدودیت هایی وجود دارد.آنها همچنین سایر عوامل بالقوه ای که ممکن است بر خطرات سرطان تأثیر بگذارند، مانند سن و ژنتیک را کنترل نمی کنند. این مطالعه همچنین در یک جمعیت بسیار همگن انجام شد و لزوماً برای جمعیت انسانی به طور کلی قابل اجرا نیست.
و در حالی که درست است که بروز تومور مغزی به آرامی در حال افزایش است، اما عوامل دیگری نیز در این واقعیت نقش داشته و موثر اند، از جمله توانایی بهتر در تشخیص و پیری جمعیت.
همچنین ممکن است شنیده باشید که افرادی در مورد نگرانی های مربوط به خدمات 5G و اثرات بالقوه آن بر سلامت ما صحبت می کنند، اما دکتر Tara Morrison گفت که آنها همچنان در مورد آن صحبت و بررسی انجام نداده اند.
وی افزود: “سرویس 5G بسیار نوظهور تر از آن است که بتوان در مورد خطراتی که ممکن است در حیطه تومور های بدخیم مغز ایجاد کند اظهار نظر کرد.”
مقاله مرتبط >> رسانه های اجتماعی می توانند به سلامت روان جوانان آسیب برسانند
چگونه از خود در برابر تشعشعات گوشی های هوشمند محافظت کنید
علیرغم چالش تعیین دقیق تأثیر تلفن همراه ما بر سلامت جسمانی خود، با توجه به نحوه استفاده ما از فناوری و نیز خود فناوری، در طول سالها تکامل یافته است، هنوز دلیل خوبی برای توجه به خطرات احتمالی وجود داشته و نیاز است که رفتارهایمان را بر اساس این خطرات احتمالی تنظیم کنیم.
منطقی است که IARC توصیه کند که این نوع تشعشعات بالقوه سرطان زا است تا ما را از خطر بالقوه آگاه کرده و نیز ما را تشویق کند که درباره این موضوع بیشتر مطالعه کنیم.
آنچه ما می دانیم این است که جمجمه ما برای کاهش قرار گرفتن در معرض این نوع تشعشعات، از خود عکس العمل نشان می دهد. اما ما همچنین می توانیم از هدست، بلوتوث و بلندگو استفاده کنیم تا دستگاه ها را به طور کلی از سر خود دور نگه داریم و این موضوع نیازمند تشویق و رواج بیشتری است.
همچنین، جوانان و کودکان دارای جمجمه نازک تر و مغز های در حال رشد هستند که در تئوری ممکن است آنها را در معرض خطر بیشتری نسبت به بزرگسالان قرار دهد. ما باید واقعاً آنها را تشویق کنیم که از روش های جایگزین استفاده مستقیم از گوشی های هوشمند و ابزار دیجیتال برای محافظت از مغزشان استفاده کنند.
ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام