آرتریت یک بیماری شایع پزشکی است که اغلب با افزایش سن اتفاق می افتد، اما آرتریت چیزی بیشتر از صرفا پی مفاصل است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) آرتریت بیش از 58 میلیون نفر را در ایالات متحده (حدود یک نفر از هر چهار نفر) تحت تاثیر قرار خود می دهد که شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است. آرتریت در افرادی که از سلامت کلی ضعیفی برخوردار هستند، شایع تر است و شیوع آن با افزایش سن افزایش می یابد. همچنین این بیماری یکی از علل اصلی ناتوانی است.
دکتر Robert Graham، پزشک متخصص داخلی در نیویورک، توضیح می‌دهد: آرتریت به معنی التهاب یا تورم یک یا چند مفصل است. این بیماری شرایط متعددی را توصیف می کند که مفاصل، بافت های اطراف مفصل و سایر بافت های همبند را تحت تأثیر قرار می دهند. به گفته دکتر گراهام، علائم خاص بسته به نوع آرتریت متفاوت است اما معمولاً شامل درد و سفتی مفاصل می شوند.
آرتریت می‌تواند بسیار دردناک و ناراحت کننده باشد و منجر به ایجاد محدودیت هایی در فعالیت ها یا عملکرد اجزای بدن و در نهایت کاهش سلامت و استقلال کلی بدن شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع مختلف آرتریت و همچنین علائم و نشانه های رایج هر نوع، تا انتهای این مقاله همراه ما باشید تا در صورت لزوم و داشتن علائم و نشانه های مرتبط با این بیماری، به یک پزشک متخصص مراجعه نمایید.
استئوآرتریت یا همان آرتروز چیست؟
هنگامی که مردم اصطلاح آرتریت را می شنوند، معمولاً به آرتروز (Osteoarthritis) فکر می کنند. احتمالاً به این دلیل که آرتروز شایع ترین شکل آرتریت است که 80٪ از بزرگسالان آمریکایی بالای 65 سال را تحت تأثیر خود قرار می دهد.
بنا به گفته دکتر گراهام، OA یا همان آرتروز یک اختلال دژنراتیو در نظر گرفته می شود که در اثر ضربه یا ساییدگی ناشی از افزایش سن در مفاصل در طول زمان ایجاد می شود. آرتروز به احتمال زیاد بر مفاصل تحمل کننده وزن مانند زانو، لگن، ستون فقرات پایین یا شست پا تأثیر می گذارد، اما همچنین می تواند باعث درد و سفتی در مفاصل انگشت شست یا سایر انگشتان دست شود.
استئوآرتریت می تواند هر فردی را در هر سنی مبتلا کند، اما بیشتر در افراد مسن ظاهر می شود. این نوع خاص از آرتریت، قسمت غضروفی استخوان (سطح صاف در انتهای استخوان که در آن با استخوان دیگری متصل می شود و یک مفصل را تشکیل می دهد) را تحت تاثیر قرار می دهد. درجه انحطاطی که در مفصل رخ می دهد به عوامل زیادی از جمله سبک زندگی، وزن، سابقه پزشکی و سطح فعالیت بستگی دارد. آرتروز بر اساس سبک زندگی، حرفه، فعالیت های ورزشی، سرگرمی ها و آسیب های وارد شده به فرد، به طور نامتقارن و معمولاً در مفاصل خاصی روی بدن افراد تأثیر می گذارد.
آرتروز که بیشتر با درد مفاصل، التهاب و تورم مشخص می شود، می تواند اشکال مختلفی داشته باشد و حتی ممکن است در برخی افراد کاملا بدون علامت باشد.
اغلب افراد پس از مراجعه و تصویربرداری پزشکی برای سایر مشکلات اندام های خود به طور کاملا اتفاقی متوجه می شوند که به آرتریت مبتلا شده اند. متأسفانه، اثرات این بیماری می تواند منجر به ناتوانی متوسط تا شدید شود، به طور قابل توجهی زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار داده و اغلب هزینه های پزشکی زیادی را به فرد بیمار تحمیل می کند.
علائم و نشانه های اولیه آرتروز
علائم و نشانه های اولیه آرتروز می تواند متفاوت باشند، اما به گفته دکتر گراهام، اولین علائم معمولاً شامل احساس تیر کشدن یا درد مفاصل و همچنین حساسیت، تورم یا سفتی مفاصل است که در هنگام صبح بدتر می شود. درد یا سفتی درمان نشده می تواند منجر به محدودیت در تحرک و عملکرد کلی فرد شود.
به گفته دکتر Rouhin Sen و دکتر John Hurley، محققان دانشگاه کریتون، در حالی که تخمین زده می شود که 80 درصد از بزرگسالان ایالات متحده در سن 65 سال و بالاتر شواهد رادیوگرافیک از آرتروز را در جایی از بدن خود دارند، تنها در 60 درصد از افراد مبتلا به این عارضه، علائم و نشانه هایی ظاهر می شود.
همچنین بخوانید >> 11 ماده غذایی برای استحکام استخوان و تقویت مفاصل
آرتریت روماتوئید چیست؟
در حالی که آرتروز یک اختلال دژنراتیو در نظر گرفته می شود، آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی سیستمیک است که در آن مکانیسم هایی که به طور معمول وظیفه محافظت از بدن شما را دارند، به مفاصل و بافت های شما حمله می کنند. آرتریت روماتوئید باعث التهاب در مفاصل و بافت های اطراف می شود، به طور معمول (اگرچه نه همیشه) بدن را به طور متقارن تحت تاثیر قرار می دهد (مثلاً در مفاصل یکسان هر دو دست ظاهر می شود). این بیماری معمولاً چندین مفصل را به طور همزمان درگیر می کند و اغلب از مفاصل کوچک دست شروع شده و در نهایت به مفاصل بزرگتر مانند لگن و زانو می رسد.
آرتریت روماتوئید در اثر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود که سیگار کشیدن و چاقی دو مورد از رایج ترین عوامل خطر قابل اصلاح آن هستند. آرتریت روماتوئید هم مزمن و هم پیشرونده است، به این معنی که هیچ راه درمان و معالجه ی کاملی برای آن وجود نداشته و معمولاً با گذشت زمان بدتر شده و سال ها التهاب در مفاصل منجر به فرسایش غضروف و در نهایت استخوان می‌شود. اگر چه راه هایی برای مراقبت و جلوگیری از پیشرفت بیماری در دسترس می باشد.
علائم و نشانه های اولیه آرتریت روماتوئید
علائم و نشانه های اولیه آرتریت روماتوئید شامل سفتی مفاصل و احساس درد صبحگاهی است، اما تشخیص آن در مراحل اولیه دشوار است. آرتریت روماتوئید معمولاً از مفاصل کوچک انگشتان دست و پا شروع شده و به مفاصل بزرگتر مانند باسن و زانو سرایت می کند. علائم معمولاً به تدریج ظاهر می شوند و می توانند از نظر شدت با یکدیگر متفاوت باشند و در هنگام اوج گرفتن بیماری، افزایش می یابند.
همچنین بخوانید >> آیا هویج به استحکام استخوان ها کمک می کند؟
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
آرتریت پسوریاتیک (PA) یک بیماری التهابی مزمن مفصلی است که می تواند با بیماری پوستی پسوریازیس همراه باشد. این بیماری، غضروف و استخوان همراه با تاندون ها و سایر بافت های اطراف مفاصل را تحت تاثیر خود قرار می دهد. حتی می تواند روی پوست و ناخن ها نیز تاثیر گذار باشد.
این نوع خاص از آرتریت که با درد و تورم مشخص می شود، می تواند نشانه های گسترده ای داشته باشد، اما معمولاً در افراد بین 30 تا 50 سال ظاهر می شود. در حالی که این بیماری در افرادی که پسوریازیس دارند رخ می دهد، همه افرادی که پسوریازیس دارند به آرتریت پسوریازیس مبتلا نمی شوند.
علائم و نشانه های اولیه آرتریت پسوریاتیک
علائم و نشانه های اولیه آرتریت پسوریاتیک (PA) مانند سایر اشکال آرتریت شامل درد و تورم است، اما دکتر گراهام می گوید آنچه که علائم آرتریت پسوریاتیک را متمایز می کند، تورم سوسیس مانند انگشتان دست و پا است. آرتریت پسوریاتیک همچنین می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی در سطوح بازکننده بدن (مانند جلوی زانو یا پشت آرنج) شود که می تواند منجر به ایجاد پلاک های نقره مانند شود. به گفته دکتر گراهام، ناخن های سوراخ شده یا خشک نیز نشانه های رایجی برای نوع از بیماری هستند.
فیبرومیالژیا چیست؟
فیبرومیالژیا معمولاً به عنوان وضعیتی در نظر گرفته می شود که باعث خستگی مزمن و درد در سراسر بدن می شود، اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در این مورد وجود دارد. به گفته دکتر گراهام، فیبرومیالژیا سندرمی است که می تواند منجر به درد گسترده بدن، خستگی و مشکلات شناختی شود و معمولا با اختلالات خواب مرتبط است.
برای بسیاری از افراد، این علائم تا سال ها ادامه می یابد و نیاز به مراجعه مکرر پزشکی برای تشخیص و رفع واریانس علائم آن ها دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده در مجله بین المللی علوم مولکولی (Molecular Sciences)، تخمین زده می شود که 2 تا 8 درصد از جمعیت جهان به فیبرومیالژیا مبتلا هستند و زنان بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند.
همچنین بخوانید >> بهترین نوشیدنی ها برای افزایش طول عمر
علائم و نشانه های اولیه فیبرومیالژیا
از آنجایی که علائم این بیماری می توانند بسیار با یکدیگر متفاوت باشند، تشخیص فیبرومیالژیا ممکن است کاری بسیار دشوار باشد (یک معمای نا امید کننده برای بیماران و پزشکان به طور یکسان). با این حال، علائم معمولاً با درد و خستگی گسترده اسکلتی عضلانی شروع می شوند. دکتر گراهام می گوید سایر علائم بیماری می تواند شامل تغییرات رفتاری، اضطراب و افسردگی و سفتی کامل بدن باشد. در حالی که علائم اغلب پس از ضربه روحی یا جسمی شروع می شود، برای بسیاری از افراد محرک واضحی وجود ندارد.
نقرس چیست؟
دکتر گراهام می گوید: نقرس شکل دردناکی از آرتریت است. نقرس زمانی رخ می دهد که بدن شما اسید اوریک اضافی تولید می کند که کریستال های تیز را در انگشت شست پا یا سایر مفاصل تشکیل داده و باعث ایجاد دوره هایی از تورم و درد می شود که به آنها حملات نقرس گفته می شود.
نقرس شایع ترین شکل آرتریت التهابی در نظر گرفته می شود که تنها در ایالات متحده حدود 9.2 میلیون بزرگسال (بیشتر مردان) را تحت تاثیر خود قرار می دهد. عود نقرس در حالی که با دارو های ضد التهاب قابل درمان است، می تواند بسیار دردناک باشد، تحرک را محدود کرده و بر سلامت کلی فرد تأثیر بگذارد.
همچنین بخوانید >> معرفی عادت های بد و مضر برای سلامت کمر
علائم و نشانه های نقرس
علائم نقرس حاد شامل درد ناگهانی و شدید است که اغلب در هنگام شب بدتر می شود. نقرس معمولاً از یک مفصل در پا یا شست پا شروع شده و می تواند با قرمزی، تورم و حساسیت در آن مفصل مشخص شود. عود های حاد می توانند بیایند و بروند، اما نقرس طولانی مدت معمولاً منجر به ایجاد درد در بیش از یک مفصل می شود.
چه زمانی برای آرتریت به پزشک مراجعه کنیم؟
پس از تشخیص آرتریت، مهم است که علائم خود را مدیریت کنید و تا حد امکان از انحطاط و التهاب بیشتر جلوگیری کنید. دکتر گراهام توصیه می کند در صورتی که درد مفاصل شما با تورم، قرمزی، حساسیت و گرما در اطراف مفصل همراه است، به یک پزشک متخصص مراجعه نمایید. همچنین اگر ناراحتی بیش از دو هفته طول کشید و/یا بهبود نیافت، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. به برنامه ریزی ویزیت های معمول با پزشک خود ادامه دهید تا سطح درد خود را ارزیابی کرده و تعیین کنید که چه زمانی لازم است به جراح یا فیزیوتراپ مراجعه کنید. در حالی که جراحی به عنوان آخرین راه حل در دسترس است، همیشه بهتر است ابتدا درمان های غیر جراحی را امتحان کنید.
ترجمه و بازنویسی شده توسط مجله پزشکی سلام