افرادی که در خواب صحبت می کنند در واقع چه چیزی می خواهند بگویند؟ 

تیمی از محققان با همکاری گروهی دیگر از پژوهشگران چندین موسسه در فرانسه با توجه به بررسی بر روی افرادی که در خواب حرف می زنند به این نتیجه رسیده اند که ، حرف زدن در خواب به خودی خود یک عملکرد منفی نیست، اما در بیشتر موارد این امر شامل حرف های بد و ناسزا می شود. در تحقیقاتی که این تیم در ژورنال Sleep به چاپ رسانده است، به توضیح و تشریح مشاهدات و نتایج بدست آمده ی خود از خوابیدن صد ها داوطلب پرداخته اند.

اکثر افراد در مورد موضوعات مختلفی در خواب حرف می زنند، اما همانطور که محققان در تلاش های جدید خود اشاره کرده اند، تحقیقات زیادی در این زمنیه که افراد در خواب چه می گویند، انجام نشده است. برای یافتن جواب این سوال، تیم تحقیقات ۲۳۰ نفر داوطلب را ثبت نام کردند تا ۲ شب را در آزمایشگاه محققان بخوابند و همه ی جزئیات ضبط و ثبت شده است. با توجه به این که اکثر افراد غالبا در خواب صحبت نمی کنند، محققان شرکت کنندگان را به افرادی محدود کردند که دارای اختلالات خواب خاصی هستند و این موارد باعث صحبت کردن آن ها در خواب می شود. در این تحقیق محققان موفق به ثبت بیش از ۹۰۰ مورد صحبت در خواب شدند.

محققان در تحلیل و بررسیِ اطلاعات بدست آمده به این نتیجه رسیدند که داوطلبان حدودا ۴ برابرِ مواقعی که بیدار هستند از کلمه ی “نه” استفاده می کنند. آن ها همچنین دریافتند که استفاده از f-word ( کلمات ناپسند ) در خواب حدودا ۸۰۰ برابر بیشتر از بیداری است.

تیم تحقیقات همچنین دریافتند که ۵۹ درصد از حرف هایی که داوطلبان در خواب می زنند غیر قابل تشخیص است و اغلب حرف هایی که در خواب زده شده با صداهای دیگری مانند من من کردن و خندیدن همراه بوده است. محققان همچنین می گویند که صحبت هایی که افراد در خواب داشتند اغلب پرخاشگرانه و با حرف های تند و زننده همراه بود. بیشتر موضوعاتی که شنیده می شدند شامل کلمات منفی و ناسزا بودند.

تیم تحقیقات به این نتیجه رسیدند که اغلب حرف های داوطلبانی که در خواب می گفتند از نظر گرامری جملات صحیحی بودند. محققان در این باره توضیح داده اند که این مسئله به دلیل عملکرد طبیعی مغز انسان است که از همان عبارات و گرامر زمان بیداری در خواب نیز استفاده می کند.

هرچند که دلیل صحبت کردن افراد در خواب مشخص نیست یا دلیل استفاده از چنین حرف هایی مبهم است، اما محققان در تلاش های اخیر خود می گویند که برخی نظریه ها به این مسئله اشاره دارند که خوابیدن یک وسیله ای برای پردازش تهدید ها و ترس ها می باشند که می تواند پاسخ خوبی برای این باشد که چرا اغلب حرف هایی که در خواب زده می شود منفی و پرخاشگرانه هستند.

اهداف

صحبت کردن یک عملکرد پیچیده در انسان است ، اما ویژگی های زبانی صحبت هایی که در خواب گفته می شود ناشناخته هستند. بر اساس تحلیل های ما ، اغلب (۹۲ درصد) صحبت های بزرگسالان در خواب در حین بیماری پاراسومنیا می باشد.

روش ها

ویدئو های پلی سومنوگرافی که در طول شب از داوطلبان ضبط و ثبت شده است، مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته اند. حرف های داوطلبان شامل کلمات، حرف اضافه ها، تعداد قسمت های گفتار، تعداد تکرار کلمات، مکث ها (تفکیک نوبت های صحبت کردن در مکالمات) ، گزافه گویی ها، لحن صدای منفی/ امری/ استفهامی، اول/ دوم شخص، مودبانه گویی ها و اهانت ها بود که مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج

۲۳۲ نفر (۲۰ سال بالاتر و ۲۰ سال پایین تر از ۴۹٫۵ سال سن داشتند؛ ۴۱ درصد زن؛ ۱۲۹ نفر با اختلال رفتاری حرکت سریع چشم {REM} و ۸۷ نفر با اختلال راه رفتن در خواب/ اختلال وحشت از خوابیدن، ۱۵ نفر سالم، و ۱ بیمار مبتلا به وقفه ی نفس در خواب) ۸۸۳ قسمت در گفتار خود بیان کردند که شامل ۵۹ درصد صحبت های غیرزبانی (من من کردن، فریاد زدن، نجوا کردن و خندیدن) و ۳۳۴۹ کلمه ی قابل فهم بود.

کلمه ای که بیشترین میزان تکرار را داشت کلمه ی “نه” بود : ۲۱٫۴ درصد نشان دهنده ی نفی کردن عبارات است (اغلب در افرادی که به REM دچار نیستند). در ۲۶ درصد از صحبت ها ، قسمت هایی شامل بازجویی یافت شد (اغلب در افرادی که به REM دچار نیستند)، و ۲۱٫۹ درصد نیز شامل جملات و عبارات فرعی دیگری بودند.

بیش از ۹٫۷ درصد از صحبت ها شامل فحش و ناسزا بود (اغلب در افرادی که به REM دچار نیستند). حرف های بد و و منفی در افرادی که به REM مبتلا بودند بیشتر طول می کشید و اغلب به منظور توهین و سرزنش کردن فردی سوق داده می شد، اما ناسزا ها بیشتر توسط افرادی که به REM دچار نیستند استفاده می شد. مردانی که در خواب صحبت می کنند بیشتر از زنان از کلمات بد و ناسزا استفاده می کنند. واضح است که نوبت گیری ها در مکالمات به نوعی احترام گذاری در زبان تلقی می شود.

نتیجه گیری نهایی

صحبت کردن در خواب از نظر قواعد نحوی، معنایی، و نوبت گیری در مکالمات با صحبت کردن در بیداری کاملا برابر است زیرا مغز در هنگام خواب می تواند بهترین عملکرد ممکن را داشته باشد. زبانی که در خواب مورد استفاده قرار می گیرد معمولا آشنا است، اما زمان مکالمه غیر قابل شنیدن است و بیشتر به دعوا و کشمکش اشاره دارد.